Digitalizacja dosłownie wszystkich sfer życia publicznego w krajach przestrzeni europejskiej, w tym na Ukrainie, postępuje w dość szybkim tempie. Dzisiaj zajmiemy się tematem uznawania podpisów elektronicznych między Ukrainą a innymi krajami.
Aktywnie korzystamy z zakupów internetowych, przeprowadzamy transakcje bez fizycznej obecności w banku, składamy i odbieramy dokumenty do/od urzędów w formie elektronicznej, prowadzimy negocjacje z wykorzystaniem platform internetowych itp.
Szczerze mówiąc, trudno wyobrazić sobie teraźniejszość bez tych możliwości, które otrzymujemy dzięki wdrażaniu najnowszych technologii.
Jeszcze w 2003 roku Rada Najwyższa Ukrainy przyjęła ustawę „O elektronicznym podpisie cyfrowym”, która położyła podwaliny pod transformację cyfrową na Ukrainie.
W dniu 23 lipca 2014 r. Parlament Europejski i Rada przyjęły rozporządzenie nr 910/2014 w sprawie identyfikacji elektronicznej i usług zaufania dla transakcji elektronicznych w ramach rynku wewnętrznego oraz uchylające dyrektywę 1999/93 / UE, która weszła w życie 1 lipca 2016 r.
Ukraina z kolei zaktualizowała również system elektronicznego podpisu cyfrowego, w wyniku czego 5 października 2017 r. przyjęto ustawę „O elektronicznych usługach zaufania”, która weszła w życie 7 listopada 2018 r.
W listopadzie 2020 r. na Ukrainie zakończył się okres przejściowy tej ustawy, elektroniczne podpisy cyfrowe przestały być ważne, a w ich miejsce wprowadzono kwalifikowane podpisy elektroniczne (QES).
Problemy związane z uznaniem QES
Jednak korzystanie z „ukraińskiego” QES do podpisywania międzynarodowych umów handlowych i dokumentów pierwotnych sporządzanych w trakcie realizacji takich umów lub jakichkolwiek innych dokumentów „z elementem zagranicznym” wciąż rodzi pewne problemy związane z uznaniem QES utworzonego na Ukrainie i odwrotnie – uznanie zagranicznych QES przez Ukrainę.
Zgodnie z częścią 2 artykułu 6 Ustawy Ukrainy „O międzynarodowej działalności gospodarczej” międzynarodowa umowa handlowa (kontrakt) zawierana jest podmiotem międzynarodowej działalności gospodarczej lub jego przedstawicielem w zwykłej formie pisemnej lub elektronicznej, chyba że umowa międzynarodowa Ukrainy lub prawo stanowi inaczej .
Ukraińskie prawo cywilne przewiduje możliwość używania podpisu elektronicznego przy dokonywaniu czynności prawnych w przypadkach określonych przez ustawodawstwo, inne akty prawa cywilnego lub za pisemną zgodą stron, która musi zawierać próbki odpowiednika ich podpisów odręcznych.
Ustawa o elektronicznych usługach zaufania stanowi, że Ukraina uczestniczy we współpracy międzynarodowej w zakresie elektronicznych usług zaufania i identyfikacji elektronicznej, w szczególności na podstawie umów międzynarodowych Ukrainy. Jeżeli umowy międzynarodowe Ukrainy ustanawiają inne zasady niż zawarte w niniejszej Ustawie, stosuje się zasady umów międzynarodowych Ukrainy.
Procedura wzajemnego uznawania
Ukraina posiada Procedurę wzajemnego uznawania ukraińskich i zagranicznych certyfikatów klucza publicznego, podpisów elektronicznych, a także wykorzystania systemu teleinformatycznego centralnego urzędu certyfikacji w celu zapewnienia uznania na Ukrainie elektronicznych usług zaufania, zagranicznych certyfikatów klucza publicznego wykorzystywanych przy świadczeniu usług elektronicznych o znaczeniu prawnym w procesie interakcji między podmiotami różnych państw.
Jednak nie ma praktycznego wdrożenia tej procedury.
Wzajemne uznawanie podpisów elektronicznych między Ukrainą a UE rozszerzy możliwości obywateli i przedsiębiorstw w zakresie przeprowadzania transakcji transgranicznych, korzystania z usług publicznych w krajach UE przez Internet oraz zawierania e-umów.
Jednak żadna międzynarodowa umowa między Ukrainą o wzajemnym uznawaniu certyfikatów klucza publicznego i podpisów elektronicznych nie została zawarta z innymi krajami.
Żaden kwalifikowany dostawca elektronicznych usług zaufania obcego państwa nie wyraził zamiaru potwierdzenia, że jego działalność spełnia wymagania ukraińskiego ustawodawstwa.
Współpraca między Ukrainą a UE
Zamiar zawarcia dwustronnej umowy między Ukrainą a UE o wzajemnym uznawaniu elektronicznych usług zaufania przez stronę ukraińską został ogłoszony pod koniec 2019 r.
Uzgodniono nawet wspólny plan pracy na rzecz współpracy między Ukrainą a UE w zakresie usług zaufania, w którym określono działania mające na celu promowanie współpracy między Ukrainą a UE w zakresie usług zaufania.
Plan prac zawiera listę wspólnych działań Ukrainy i UE oraz orientacyjne terminy realizacji tych działań. Plan ten nie jest oficjalnym dokumentem i powinien być regularnie aktualizowany na podstawie dialogu i porozumienia obu stron.
W przyszłości Szczyt Ukraina-UE 2022 (druga połowa 2022 r.) przedstawi raport końcowy oceniający stan spraw na Ukrainie w zakresie elektronicznych usług zaufania dla państw – członków UE z perspektywą uzgodnienia kolejnych kroków współpracy UE i Ukrainy w zakresie usług zaufania.
Dlatego mamy nadzieję, że przyszły rok będzie rokiem wzajemnego uznawania elektronicznych usług zaufania pomiędzy naszym krajem a naszymi partnerskimi zagranicznymi krajami.
Liczymy, że zawieranie międzynarodowych umów handlowych pomiędzy Ukrainą a Unią Europejską w formie elektronicznej z QES stanie się rzeczywistością i otworzy transgraniczne możliwości wygodnej współpracy międzynarodowej, unikając papierkowej formalności.
***
Po przeczytaniu: „Kwestia wzajemnego uznawania podpisów elektronicznych między Ukrainą a innymi krajami”, zapraszam również do lektury:
- Jak chronić się przed nieuczciwymi działaniami sprzedawców internetowych
- Ukraiński rynek nieruchomości i jego motor napędowy – IT Parki
{ 0 komentarze… dodaj teraz swój }